Ύδρα γεια σου !

διαβασαμε, κρυφτηκαμε και ... σκεφτηκαμε

Από τη "Φωνή της Ύδρας" Αυγούστου 2010

Φτου ξελευτερία για όλους!

"Φτου και βγαίνω", άκουσα ένα παιδί να φωνάζει στην πλατεία του "Ξενία". Γύρισα ξαφνιασμένη σαν να μου ξύπνησε τα δικά μου παιδικά χρόνια κι έπρεπε να κρυφτώ γρήγορα κάπου κι εγώ. Το αγόρι άρχισε να παρατηρεί γύρω του για να βρει πού κρύβονται οι φίλοι του και να ενθουσιαστεί μαρτυρώντας τους. "Φτου Νίκο", "Φτου Γιώργο" φώναξε. Πίσω από ένα τοιχάκι ξεχώρισα ένα κορίτσι που κρυβόταν και δεν είχε ακόμα βρεθεί. "Κρύψου καλά" της ψυθίρισα συνωμοτικά... Πίσω από μια λεμονιά ξεπρόβαλλε ένας ακόμη παίκτης και τρέχοντας αιφνιδίασε αυτόν που τα φυλούσε. "Φτου για μένα!" είπε με τον αέρα του νικητή.

Παιχνίδι αιφνιδιασμού, ταχύτητας και παρατηρητικότητας σκέφτηκα. Κάτι σαν την πολιτική ίσως; Σπουδαία η απλότητα του "κρυφτού" που στα τόσα χρόνια αντέχει και διασκεδάζει την καλοκαιρινή παρέα των παιδιών από το τίποτα.

Έφυγα κατηφορίζοντας για την παραλία, παίρνοντας μαζί μου την εικόνα των παιδιών, ενώ άκουγα στο βάθος την κοριτσίστικη φωνή να ξεσπαθώνει: "Φτου ξελευτερία για όλους"!

Ένας βασιλικός ευώδιαζε στο πέρασμά μου καμαρωτός, ψηλά σ' ένα φρεσκοβαμμένο πρεβάζι. Μια μπουκαμβίλια με το υπέροχο χρώμα της είχε ξεπροβάλει απαιτητικά από έναν κήπο διεκδικώντας τα βλέμματα.

Ο καλοκαιρινός περίπατος μέσα σε λίγα λεπτά μου είχε θυμίσει εικόνες, μυρωδιές και αναμνήσεις από την Ύδρα που μεγαλώσα και μεγαλώνω, από την Ύδρα που επιμένει ν' αποζητά ακόμα το άρωμα της νιότης της.